Zaman zaman bende bu ikilemi yaşıyorum içimde. Deliler gibi çalışıyorum çok yoruluyorum ufak bir tatil hakkım şu bayram tatillerinde kaçsak biryerlere diyorum sonra vicdanım, duygularım başlıyor isyana. Kaç bayram daha geçireceksin sevdiklerinle, ailenle diyor iç sesim.. Kaç kere daha sevindirecekin onları, kaç kere daha hazırlıklar yapacaklar, kaç defa daha bayram kahvaltılarının eşsiz mutluluğunu yaşayacaklar çocuklarının varlığı ile neşelenen o sofralarda...
Çocukluğumda bayramları pek sevmezdim, gitmek istemeyip zorla götürüldüğümüz bayramdan bayrama gördüğümüz adını bile zaman zaman unuttuğum akraba ziyaretleri yüzünden. Kardeşimle her bayram bunun kavgasını ederdik babamla.
Zaman ilerledikçe bayram biraz daha anlamlaşmaya başladı özellikle ailemden ayrı yaşamaya başladığım zamanlarda bayram olsa da görsem sevdiklerimi diye bekler oldum o güzel günleri.. Onların o mutluluğunu görmek, bayram sofralarında saatler geçirmek, hayatlarını kaybeden aile büyüklerini anmak, eskilerden bahsetmek hatta anneannemin her seferinde aynı hikayeleri anlatmasını dinlemek mutluluk, huzur vermeye başladı.
Ve yine bir bayram, yine hazırlık içerisindeyiz bu tatili kaçamak olarak değil sevdiklerimizle geçirmek için... Herkese sevdikleyile birlikte mutlu bayramlar:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder