22 Kasım 2010 Pazartesi

Resetlendim!

Resmen resetlendim gerçekten. Bu tatil bana o kadar iyi geldiki. Resmen nefes aldığımı hissettim uzun zaman sonra. Hiçbirşeyi kafama takmadım, hiçbir sıkıntıyı koymadım bu sefer çantama. Hepsini İstanbul'da bırakıp minik Nehir'i görmeye gittik ailece İzmir'e. Bütün gün boş boş oturdum yedim içtim yattım ve biraz da gezdim:) Öyle resetlenmişim ki sabah bilgisayarımın başına geçtiğimde şifremi hatırlayamadım bir süre siz düşünün gerisini:)


Hazır İzmir'e gitmişken şimdiye kadar hiç görmediğim Efes'e götürdü kocacağım beni. Çok etkilendim gerçekten inanılmazdı, Efes'e gitmeden önce Şirince'ye uğradık. Dağların eteklerine kurulmuş gelirini turizm ve şarapçılıktan kazanan çok tatlı bir köyburası. Oralarda kalmak istedik gerçekten. Ordaki insanları rahatlığını, doğa ile geçirdikleri zamanı kıskandık içten içe. Yol boyunca bze eşlik eden mandalina tarlalarına aşık olduk, dalından yemenin tadına vardık. Bütün stresimizi o topraklarda bırakıp çokta kolay olmayan bir dönüş yolculuğu sonrasında geldik yuvamıza.













O gece korkunç yorguluğunda vermiş olduğu dağılmışlık hissiyatı derin bir uykuya daldık pazar sabahı uyandığımızda herşeyi geride bıraktığımız bir rüyadan resetlenerek uyanmıştık sanki. Dinginlik, huzur, mutluluk ve verdikleri için Allah'a minnettarlık duygusuydu bu geziden bana kalan:)

Hoşgeldin Nehir Bebek!

Koskocaman bir tatil ne kadar iyi geldi bir bilseniz. 9 gün işe dair hiçbir sorun hiçbir sıkıntı düşünmeden geçti gitti rüzgar gibi. Güzel ve değişik bir bayramdı benim için 4 gece boyunca yeni doğmuş dünyalar tatlısı bir bebekle, aynı evin içinde geçirdim zamanımın çoğunu. Bir sürü şey düşündüm hayatıma dair kendimle ilgili yepyeni bir yavrucağın bir aileyi nasıl değiştirdiğini, güzelleştirdiğini gördüm.. Bu tarz olaylarda ailelerin özellikle de çiftlerin annelerinin kritik durumunu gördüm gayet yakından. Bazen korktum bazen hüzünlendim ama çoğunlukla hep umutlandım geleceğe, ailemize yeni bir bireyin katılması fikrine dair.

İşte size Nehir bebek. Mis kokulu, kara kaşlı kara gözlü. Annesini babasının göz bebeği (hatta bütün sülalenin ilk miniği). Maşallah sana:) Çok mutlu ol, Rabbim her türlü kötülükten korusun seni!


4 Kasım 2010 Perşembe

Sen Çok Yaşa İş Sanat


İş Sanat dün gece Fazıl Say ve Flarmoni orkestrası ile 11. sezonuna başladı. Klasik müziği severim ama çok düşkün değilimdir özellikle sıkıntılı ve stresli zamanlarımda çalışırken dinlerim ancak dün geceki atmosfer çok etkileyiciydi benim için. Bir sürü şey düşündüm bir sürü yere götürdü beni.. En çokta gurur duydum. İş bankası logosu altında memleketimin en köklü bankasının böyle bir organizasyona ev sahipliği ediyor olması geleceğe karşı endişemi, bizi çekmek istedikleri kargaşaya karşı hissettikerlerimden 2 saatliğine de olsa uzaklaştırdı beni.

Diğer yandan Fazıl Say'a hayran kaldığımı itiraf etmek zorundayım. Zorundayım diyorum çünkü geçtiğimiz dönemlerde yaptığı sivri dilli açıklamlarındna dolayı kendisine oldukça tepkiliydim. Şimdiye kadar canlı performansını dinlememiştim hiç, inanılmazdı. Resmen bütünleşti piyanosuyla dün gece, tuşlarıyla ağladı, melodileriyle coştu coştrdu herkesi nerdeyse 5 defa alkışlarla geri geldi indiği sahneye. Çok saygı duydum kendisine işini bu kadar içten bu kadar aşk dolu yaptığı için.

Teşekkürler İşsanat umarım yıllar, nesiller boyu bu organizasyonlarını devam ettirirsin.