Biri Bana Öğretsin

Bu aralar işle ilgili canım çok sıkkın hatta uykularım kaçıyor yine bir değişimin eşiğinde olmak ama bu sefer önünü görememenin sıkıntısı benimki. Gece 3.30da uyanıp sabaha kadar bir sağa bir sola dönmekten, beynimde dolaşan hep aynı tilkilerden, sol omuzumda duran kara melekten bazen kalp çarpıntısıyla işe gitmekten yoruldum bu aralar biraz.

Tatil iyi gelir biraz kendimi dinler bazı şeyleri düşünmem dedim ama nerdeeee.. Her sabah 7.00de dikildim yine ayağa işe gidecekmişim gibi bünye alışmış bir kere reddediyor bazı şeyleri. Ama hiç zorlamadım bu sefer kendimi uyumaya, kalktım, en güzel şezlongu kaptım her sabah itinayla:))) Her gün nerdeyse toplamda 1 saat ekibimdeki arkadaşlarımın sorunlarıyla ilgilendim kopamadım anlayacağınız ve sonuçta planladığım gibi uzaklaşamadım ama dinlendim. Konu nerden tatile geldi bilmiyorum ama büyük bir içsel arayış içerisindeyim son zamanlarda kendimle ilgili bilmiyorum belki profesyonel destek alırım ama en azından bir süre kendi kendimi değiştirmek için çabalayacağım.

Çok kafaya takıyorum herşeyi özellikle işte yaşadığım gerginlikler problemler özel hayatımı da yakından etkilemeye başladı, bu olmsuzluklar gece uykularımı kaçırmaya başladığı gibi gündüz de dikkatimi ve konsantrasyonumu bozmaya başladı, sorumluluklarımın artmasıyla birlikte gelen sorunlar, değişimler, gidenler ve gelenler dengemi bozmaya başladı ancak ben buna karşı koyamaz hale gelmeye başladım ki en fazla canımı sıkan da bu konu son zamanlarda. 10 senedir profesyonel olarak iş hayatının içindeyim ancak hiçbir zaman işi ve özel hayatı birbirinden ayırabilen insanlardan olamadım bunu nasıl yaptıklarını çok ama çok merak ediyorum. İş yerinin kapısından çıktığım an herşeyi orda bırakmayı ertesi sabaha kadar sıkıntıları askıya almayı, rahat bir uyku çekmeyi bende becermek istiyorum artık eminim var bunun bir yolu. Bilen bana öğretebilir mi acaba?