İyiki Doğmuşum :)

Bir 20 Nisan daha geldi çattı. Güzel bir Nisan günü gelmeye karar vermişim 1980de, annemle babamın evlilik yıldönümlerinde. Şahane bir bahar günü yağmurların sel götürdüğü, şimşeklerin çaktığı bir güne dönüşmüş ben doğarken, o yüzden bir süre acaba Yağmur'mu koysak diye düşünmüş ailem ismimi.

Geriye dönüp geçen 29 yıla baktığımda güzel bir çocukluk geçirdiğimi söyleyebilirim, bisiklete de bindim, misket de oynadım. Sokakta oynamının keyfini sonundan yakalayan nesil olarak şanslıydım. Ailem mutlu bir çocuk olmam için ellerinden geleni yaptılar. İlkokul dönemim pekte iyi geçmiş sayılmaz mutlu bir öğrenci olmadım hiç ama ortaokul, lise ve üniversite de yıldızım parladı.

99 depremiyle birlikte yepyeni bir hayat kurmak için Adapazarı'ndan İstanbul'a gelmeye hazırlandığımız dönemde, İstanbul'da bir okul kazanmanın mutluluğunu da yaşadım. Evet artık çocukluğumdan beri yaşamanın hayalini kurduğum İstanbul artık benim de evimdi. Her ne kadar kaybettiklerimizin acısını geri de bırakamasakta güzel başladı İstanbul maceram, okurken çalışmaya başladığım şirkette 4 yıla yakın değişik değişik pozisyonlarda çalıştım, pekte güzel geçen bir iş hayatı sayılmazdı ama ben biliyordum başlangıçlar hep sancılı olurdu ve bu benim kariyerimde ilkti, burda tutunmayı beceremezsem ailemin yanına dönmem ve hiçte istemediğim Adapazarı hayatını yaşamaya başlamam anlamına geliyordu ki İstanbul'da yaşadığım zorluklara rağmen, Adapazarı'na dönme ihtimali benim İstanbul'a bağlanmamın en güçlü motivasyonuydu, çocukluğumdan beri hayalini kurduğumu bu şehirden ilk zorlanmamda vazgeçemezdim. Aslında yapmak istediğim mesleğin o zamanlar yaptığım işler olmadığına karar vermek için uzun bir dönemdi ama sonunda kararımı vermiştim ve işimi değiştirecektim ama ne yapabilirdim? Mesleğimden uzak değişik maceralara atılmaya karar verdim yaklaşık 2 yıllık bir süreç hüsran ile bitti, gerçekten yorulduğumu ve pes ettiğimi düşünmeye başladığım bir dönemde şu anda çalıştığım şirket ile yollarımız birleşti 4 yıla yaklaştık birlikte.

Nerdeyse 5 yıla yakın çektiğim o sıkıntı yerine zevkli bir çalışma dönemine bıraktı, yeni işle birlikte nerdeyse aynı zamanlarda bundan sonra hayatımı yaşayacağım, yol arkadaşımla da tanıştım, hayatımdaki tüm olumsuzluklar yerlerini güzel şeylere bırakmaya başlamıştı. Tanıştıktan yaklaşık 2,5 yıl sonra evlenmeye karar verdik ve yaklaşık 9 ay önce hayatımızı tamamen birleştirdik, 2008in 26 Temmuz'un da çok sıcak ama yağmurlu bir yaz gününde evlendik. Eksik olan yarım da tamamlanmıştı artık, şimdi el ele verip hem kendimize hem de olması muhtemel çocuklarımıza iyi bir hayat yaşatmak için mücadelemize başladık. Mutluluğu, mutsuzluğu, hüznü, neşeyi... Hayata dair herşeyi en sevdiğinle paylaşmanın huzurunu, mutluluğunu yaşıyoruz bu günlerde birlikte.

Geçen 29 yılın kısa bir özeti. Geriye baktığımda iyiki doğmuşum demek için çokça debebim var. Sevdiklerimin yüzüne zaman zaman söylemeyi atladığım şeyleri burdan yazmak istedim önce.

İyiki doğmuşum ve sizlerin kızı olmuşum canım annem babam, İyiki doğmuşum yoksa gerçek bir kız kardeş sevgisi ne demek hiç bilmeyecektim canım kardeşim, İyiki doğmuşum da anneanne, büyükbaba, dede, babaanne ne demek sizinle öğrenmişim canım büyüklerim, İyiki doğmuşum teyze, hala, amca, dayı, yenge tüm akrabalık duygularımı sizinle yaşamışım en güzelinden, iyiki doğmuşum hayatımdaki sevgili dostlarımı, iş arkadaşlarımı, patronlarımı tanımışım ve iyiki doğmuşum canım eşim sevgili hayat arkadaşım, iyiki doğmuşum da seni tanımışım, seninle birlikte bir ailem bir annem, bir babam daha olmuş ve bunun mutluluğunu hep birlikte yaşıyoruz, iyiki doğmuşum evet iyiki doğmuşum... :)