11 Kasım 2009 Çarşamba

Yoruldum

Bu ülkede yaşayan mutlu azınlıktan biriyim aslında şikayet etmek istemiyorum ama bazen çok yorulduğumu hissediyorum, herşeye yetişme çabası, herşeyi en iyi şekilde yapmaya çalışma ve birde üzerine aşırı hassasiyet eklenince kendimi uzuuuuunnn bir maratona çıkmış gibi hissediyorum sanki hiç bitmeyecek gibi...

Üniversite sınavına hazırlanırken okuldan çıkınca dersanedeki etütlere gider, haftasonları dersaneden çıkınca da özel ders için yola koyulur sabahın bir körü kalkar, gecenin bir yarısı yatardım ama hep bilirdim sınavı kazanırsam bitecekti bu sıkıntı evet sıkıntı bitti üniversite de bitti ama şimdi daha büyük marotana başladım, level atladım:) Evet iş hayatından bahsediyorum, görüyorum ki lisedeyken koştuğum pist şimdi koşmaya çalıştığımın yanında evimizin arka bahçesi kadar kalıyor. İşin kötüsü lisedeyken koştuğum pistin sonu belliydi şimdikinin ne sonu ne bucağı hiçbirşeyi belli değil.. Koşuyorum ama ne için ve ne kadar belli değil. Diğer yandan da biliyorum bugün biri bana çalışma dese kattiyen evde oturamam (allah mecbur bırakmasın!).

Eskiden öğretmen ol kafanı dinle maaşını bil tatilini bil derlerdi de burun kıvırırdım şimdi keşke diyorum, keşke daha az yıpranacağım, daha az yorulacağım gece eve ulaşacağım saati bileceğim, başımı yastığa koyduğumda düşünmeyeceğim bir iş seçseydim de bu dört duvar arasında hayatın elimin altından kayıp gittiği hissiyatına kapılmasaydım...

Ama kimbilir belki o zamanda başka şeyler olacaktı keşke dediğimi.. bu kadar yazının altına yine de işimi seviyorum yazsam bu ne çelişki elif dersiniz biliyorum ama bu kadar yorgunluğa strese rağmen içinde bulunduğum ortamı seviyorum, sanırım yaşlanıyorum bennn ya da dengesizleşiyorum ? :)

1 yorum:

Ömer Enis dedi ki...

Sanki bu yazıyı ben yazdım. Aynı beni anlatıyor... :)

Buna ek olarak çok yoruluyorum ama telefonda sesin çok mutlu geliyor dediklerinde iyi ki bu işi yapıyormuşum diyorum.