7 Mayıs 2009 Perşembe

Küçük Bütçelerle Sihirli Sonuçlar Atölyesi

DPID (Doğrudan Pazarlama İletişimcileri Derneği)tarafından bu yıl 2. si düzenlenen Küçük Bütçelerle Sihirli Sonuçlar Atölyesi çalışmasına bu yılda İnteraktif Pazarlama ile ilgili bildiklerimi nacizane paylaşmak için büyük bir zevkle katıldım. Atölye çalışması yaklaşık 5 hafta sürdü ve çalışmayı Bilgi Üniversitesi Reklamcılık Bölümü 3. sınıf öğrencileri ile birlikte yaptık.


Öncelikle bu tarz bir çalışmanın gerçekten ilgilenen, bilgiye aç öğrenciler tarafından ne kadar faydalı olduğunu görmek ve bu oluşum içinde görev almak, bildiklerimi öğrencilere aktarmak ve sonunda hazırladıkları sunumlarda onlarında anlatıklarımızı öğrendiklerini ve uygulamaya çalıştıklarını görmek beni inanılmaz mutlu etti.


Diğer yandan Türkiye'de ki eğitimde fırsat eşitsizliği! ve eğitimin ne kadar yanlış yapıldığını üniversitede okuduğum zamanlardan çok farklı bir gözle değerlendirme fırsatı buldum bu yıl tekrar. Öğrencileri bu kadar serbest bırakan ve dünyada başarısızlığı kanıtlanmış amerikan eğitim sisteminin neden hala uygulandığını, neden başarılı Avrupa ülkelerinde uygulanan eğitim sistemini kendi ülkemiz üniversitelerinde göremediğimizi gerçekten merak etmiyor değilim. Ayrıca devlet üniversitesinde okuduğum için vakıf üniversitesi kültürünü bu kadar yakından inceleme fırsatım olmamıştı, şahane bir kampüs bakımlı kızlar, otoparktaki son model arabalar zaten kampüse girer girmez gözünüze çarpıyor. Ancak bu atölye çalışması şimdiye kadar önyargılı olduğum vakıf üniversitesi öğrencileri (burslular hariç) ile ilgili kafamdaki tüm düşünceleri alt üst etti. Ailelerinin parasıyla son derece modern ve ellerinin altında bulunan fırsatları değerlendirme zahmetinde bile bulunmadıklarını düşünürdüm hep oysaki bu atölye çalışmasında gözlemlediklerim düşüncelerimin tamamen bir önyargıdan ibaret olduğunu en azından bu öğrencilerin hepsinin de ailelerinin güçlerini arkalarına alarak fırsatları değerlendirmeme gibi bir rahatlıkta olmadığını çok net gördüğümü söyleyebilirim, yaklaşık 1 aydır birlikte olduğumuz bu öğrencilerin gözlerindeki ışıltı, öğrenme azim ve istekleri, hırsları ve hayata bakışları beni gerçekten olumlu yönde etkiledi ve şaşırttı.






Olumsuz olan tek şey yaşlandığımı farketmem oldu 91li, 92li öğrencilerle bir arada olmak ve onların 'hocam' diye seslenmelerini üstüme almamam, yaşımın ilerlediği gerçeğiyle karşı karşıya bıraktı beni ilk defa. Ama olsun böyle faydalı işler yapabildiğim sürece yaşımın ilerliyor olması pekte umrumda değil açıkçası

Umarım önümüzdeki sene tekrarı organize edilir. Bende seve seve tekrar katılırım.

Hiç yorum yok: